9 februari 1909

Op 9 februari 1909 werd, onder impuls van Pastoor P.G. Goetschalckx, en met de financiële steun van de edellieden die in de ‘nobele’ Donk resideerden, de Fanfare St.-Cecilia opgericht. De kasteelheren-geldschieters bekleedden uiteraard de voornaamste posten in het bestuur: Graaf Ferdinand de Baillet-Latour werd erevoorzitter en Baron F. du Bois de Nevele nam het voorzitterschap waar.

Albert Van Uffelen

Onder leiding van Albert Van Uffelen konden de muzikanten al vrij vlug hun eerste muzikale opdracht vervullen: de processie opluisteren. Grootse activiteiten bleven in het beginstadium nog uit. Serenades aan jubilarissen, bij huwelijken van weldoeners en leden, en een jaarlijkse muzikale hulde aan de kasteelheren, behoorden tot de voornaamste uitstappen. Geld was er altijd te kort: de vergoeding van de chef, de dragers van de ‘fakkels‘ of ‘vetpotten‘ bij avondlijke wandelconcerten, de ‘knaap‘ (de uitdrager van de oproepkaartjes) en natuurlijk de aankoop van de instrumenten sloegen vaak een grote bres in de kas. De tekorten werden gelukkig bijgepast door de vrijgevige ‘noblesse’.

Sociaal engagement

Niet alleen werden de muzikanten meer bedreven in het musiceren, maar ook aan het sociale aspect van de fanfare werd gesleuteld. Zo kon men na verloop van jaren, deelnemen aan festivals, de Sinterklaasfeesten van de KWB, de patronaatsfeesten, de kermisfeestelijkheden. Er werd jaarlijks een reis gemaakt en het traditionele ‘teerfeest’ kende steeds veel bijval. In 1933 kreeg de fanfare een lokaal: Café De Kroon, rechtover de kerk werd de vaste stek. Voordien moest er om de drie maanden van repetitielokaal worden gewisseld, wat een boel praktische problemen meebracht. Zo gebeurde het meermaals dat de pupiters ’s avonds per ‘stootwagen’ van het ene café naar het andere werden verhuisd.

Na de oorlog

Na de oorlog oordeelden enkele ‘ouwe getrouwen’ dat de fanfare niet mocht teloorgaan. Deze zwarte periode had de activiteiten lamgelegd en er moest omzeggens van voorafaan worden begonnen. Er trad opnieuw een bestuur aan (het zoveelste sedert de stichting) en het enthousiasme groeide weer bij de muzikanten. In de jaren ’50 werd er zelfs toneel gespeeld. Stukken als ‘De filosoof van Hagem’, ‘De klucht van de brave moordenaar’, shows en revues kenden telkens een reuze succes. Bij gelegenheid van het 50-jarige bestaan werden de muzikanten in een prachtig uniform gestoken. Ze namen deel aan muziekwedstrijden te Leest en te Retie en behaalden telkens een eerste prijs. Muzikanten kwamen en gingen, hoogtes en laagtes in de werking wisselden elkaar af.

1968

In 1968 trad een nieuw bestuur aan dat wou breken met de traditie. Voordien werden bestuursfuncties vaak gezien als ‘ereposten’ en vond men dat alle financiële steun van buiten moest komen. Deze ploeg wilde echter zelf de handen uit de mouwen steken en initiatieven ontwikkelen die geld in het laatje brachten. In 1969 werd het contactblaadje ‘Cecilia-nieuws’ voor het eerst verspreid. In het patronaat vond een eerste ‘eigen’ concert plaats, in samenwerking met Turnkring Estetika. In de zeventiger jaren gooide de toenmalige dirigent Jean Van Boven het op muzikaal gebied over een andere boeg: hij stapte af van de traditionele ‘fanfaremuziek’ en bracht een gans nieuw repertorium van schlagers, dat bij het publiek erg aansloeg. De muzikanten werden – mede dankzij de opbrengst van een ‘Zesdaagse-op-rollen’, diverse quizavonden en de jaarlijkse tombola – opnieuw in een ‘moderner’ uniform gestoken.

Notenleer

Vóór de repetities werden notenleerlessen gegeven en konden jonge mensen een instrument leren bespelen. Alvorens ingeschakeld te worden in de fanfare, bekwaamden ze zich in het samen spelen in een ‘samenspelklas’. Stilaan kwamen klarinettisten mee musiceren. Daardoor diende de fanfare een naamsverandering te ondergaan. Aangezien het aantal wandelconcerten met de gebruikelijke bezoeken aan cafés (met alle gevolgen vandien…) tot het uiterste minimum werden beperkt, stelde het bestuur voor om er een ‘Muziekvereniging‘ van te maken. Dit voorstel werd door de algemene vergadering aanvaard. Het 75-jarig bestaan, in 1984 werd uitbundig gevierd met ‘Muziekfeesten’, een groots opgezet muziekfestival dat aanvankelijk plaatsvond in en rond het parochiecentrum ‘De Nobele Donk’ (het vast lokaal sinds 1980). Onder impuls van het huidige dynamische bestuur groeide dit festival dermate dat er werd uitgeweken naar het unieke kader van het park ‘Hof de Bist’. In 1989 werd de ‘kroon’ op het werk gezet: van dan af mag onze vereniging zich ‘Koninklijke Muziekvereniging St.-Cecilia‘ noemen. Een tiental jaren geleden maakten we dan de overstap naar een meer jazzy ritme. Onze toenmalige dirigent, Joris Doms, werkte met een grote groep jongeren in een ‘samenspelklas’ en een groep oudere muzikanten die uit de fanfare- en harmonie-traditie kwamen. Omdat tieners geen tieners blijven en ouderen afvloeiden en we stilaan ook nieuwe leden met ervaring aantrokken, integreerden we alle muzikanten in een stevige BigBand o.l.v. Koen Minnaert. Het parcours dat we in die (bijna) 100 jaar aflegden is op zijn minst afwisselend geweest…. Onder leiding van onze dirigent Robert Verelst zijn we definitief een nieuw tijdperk binnengestapt!

Post Corona

Vandaag februari 2022 zijn we opnieuw aan het repeteren maar de corona barometer toont nog steeds rood.

We bereiden ons voor op het concert met Bart onze vaste zanger die ons al jaren verwent met zijn zoetgevooisde stem Kom luisteren op zaterdagavond 23/04/22 of zondagmiddag 24/04/22